Bir Çocuğun Gözlerinden Görebilmek İsterdim
Bir çocuğun gözlerinden
Görebilmek isterdim, dünyayı,
Korkusuz sevgi dolu.
Her düştüğünde tutacak bir elin varlığı,
Daha da korkusuz yapacaktı beni.
Balonlara takılı kalacaktı aklım.
Hangi rengi benim olsa, heyecanı,
Sarıverecekti benliğimi.
Uykuya amansız yenilirdi, bedenim
Masal tadında rüyalar...
Ve rüyamda uçabilmek,
Çizgi kahramanlar gibi.
Bir çocuğun gözlerinden
Görebilmek isterdim, dünyayı.
Haklıların kazandığı,
Zorlukların, iyilikle aşıldığı,
Bir yaşam.
Yok, olmaz!
Olmaz çünkü,
Çocuk gözlerine de girdi,
Öfke, kin, nefret.
Masallar eskisi gibi bitmiyor artık.
Güçlü silahı olan kazanıyor,
Yada iyi dövüşen,
Çizgilerde savaşı...
Dostluk değil,
Sevgi değil,
Mutluluk hiç değil.
Yalnızca şiddet işleniyor,
İncelikle,
Tek tek, kurgulanarak
Masum beyinlere.
Artık bir çocuğun gözlerinden bile,
Görmek güzel değil, dünyayı.
14/10/08
Yaman bir ağrının kırık danslarıyla hayata gülümsedikçe ve gönlümüzdeki ağrıları yeni nefeslerle eşeledikçe ılıman bir iklimin uzak tepelerinde şiirce akarız denizlere. Dudağımızdaki türkü hiç susmaz, gönlümüzdeki sızı yüreğimizi avutmaz olur, işte böylesi anlarda kelimeler ağrımızı ve yankımızı tanımlayan en büyük dayanak olur... Tebriklerimle...
Modern dünyanın acıklı yüzü;
Alıp bir daha geri vermedikleri,
Ve oyalanalım diye verdikleriyle yetinemeyen şaire...
Artık bir çocuğun gözlerinden bile, Görmek güzel değil, dünyayı.
Ne demeli, kutlarım bolca...
hayatı çekilmez yapan bizleriz onu çocuk gözlerle görülecek hale de ancak bizler getirebiliriz yaşamak yine de güzel
tebrikler👍