Bir Çocuk
Bir Çocuk yıkılmış
Soğuk geceler eşiği olmuş
elleri yüzünü kaplamış,
sanki bir Morfin gibi
Yaşaması nefes sıcaklığına bağımlı,
köşe bucak takiyyelenmiş
Köprü altlarına
bir Çocuk ağlamış
Toprak!...... Anne kucağı olmuş sanki
nefes, nefese kalmış Kırlangıçlar
Küsmüş Güneş doğmuyor
o karanlık Dünyasına
ağlıyor yalnızlığı kendine
Bir Çocuk umutlanmış
Turnaların Semah dönüşünü izlerken
kıskanmış gizlice sevişenleri
Gül'nurum olsun demiş garip garip
ayazdan nefret ederek
Bir Çocuk Büyümüş
Gül kokusunu özlemiş birden
yıldız kayışlarında dilekleri sönmüş
Kitabın arasında sakladığı sevgilsini anımsamış
ve aglamış Bulutla
Bir Çocuk yarını özlemiş
Ekmek gibi Aş gibi
yarını görmeden ölmüş
ve bir Çocuk Köprü altına yeniden gelmiş
gelmiş geçmiş hep böyle imiş
Köprü altı Mesken'imiş
Yarın
Bir Çocuk daha Ölmüş
ali kardeş yüreğine sağlık hüzünlü bir paylaşım tebrikler
toplumsal bir yaradır kanayan şiirde içinizin derinliğindeki çocuğun özgürlüge inancını okudum her ne kadar sonuç hüsransada böyle gitmeyecek inşl duygu dolu tebrikler yüreğine.
dudaklarımın arasında sıkışıp kalan çığlıkları ellerimdeki sessiz ırmakları bırakta sana zamanı anlatayım
o zaman ki içinde binlerce cambaz öfkeli, hırçın ve de düzenbaz
yunmuş arınmış yüzler tükenir yalan ve yılandan zehir gelir zulüm gelir
nefesler keşkelere karışır, yağar hiç durmadan sessiz çığlıklar çatılara sis ve intihar yağar
yeni bir ölüm daha doğar karlı dağların ardından
sokakları kovalama kaybolma kaynayan hüzün bulutunda senin yüzün ufuk mavisidir çocuk boğulma karanlığın sonsuzluğunda
şiirinize destek amaçlı ben de duygularımı yazmak istedim, nazire yaptım sanırım, kabul buyurun özgür çocuk, sevgi ve selamlar
Kutladım emeği candan daim ol değerdi👍👍👍👍👍👍👍
muhteşem bir şiir arkadaşım tekrar yazarmısın yanlış vermişsin