Bir Çocuk Sevdim

zamanı tam olarak hatırlamıyorum.
yıllar önce,
sevmeyi bilirken,yani güvenerek karsındakine,
korkmadan..
neyse işte bir çocuk vardı o zamanlar.
selvi boyluydu...
yemyeşil gözleriyle öyle bir bakardı ki;
kalbim yerinde atmayı bırakıp onda çarpardı.
öyle güzel konusurdu ki,
hiç konuşmak istemezdim onunlayken.
susardım..
kızardı bana ama olsun,
kızması bile ruhumu okşardı.

yıllar önceydi...
daha hayatın gercekleri canımı acıtmıyordu.
bir çocuk vardı ya o zamanlar.
o kadar güzel kokardı ki o çocuk,
bütün mevsimleri içime çekerdim.
öyle bir dokunurdu ki tenime,
utanç duyardı bütün hücrelerim,
gözlerimi eğerdim..
ilk defa birini sevmiştim,
ilk defa sevilmiştim..
bunu bilmek bile öyle huzur veriridi ki,
son diye bir şey gelmezdi aklıma.
uyurken rüyalarımda gezinirdi,
içimi titretirdi geceleri bile.

yıllar önceydi..
sevmeyi azda olsa biliyorduk.
karşılık beklemeksizin açılıyordu gönüller.
aşka tanımlar arıyorduk.

bir çocuk vardı,yıllar önceydi..
eli elime değse felaketim oluyordu.
öyle içten yanıyordum ki,utanıyordum.
utancımı belli etmekten korkuyordum.
ama her defasında bu onu görüyordu.
ve bir tebessüm dudaklarına düşüyordu.
bazen sahile giderdik..
denize karşı oturup,susarak,birbirimize bizi anlatırdık,o cocukla.
sonra birbirimize dönerdik,
gözlerimiz birbirine çarpardı.
öyle bir bakardı ki kendimi görürdüm ona.
bu nasıl bir aşk derdim.
bazen de yürürdük kordon boyu.
üşürdüm..
bilirdim hep beni sarıp ısıtıcağını.
hoşuma giderdi.
üşürdüm ben hep..

yıllar önceydi işte..
o zamanlarda yaşayan cocuk,
her fırsatta güzel nameler dolardı diline.
gözlerimde gözlerini gezdirerek mırıldanırdı.
gözlerim dolardı..

bir çocuk sevdim...
yıllar önceydi..
uzun boyluydu ve yemyeşil gözleri vardı.
unutulmazdı...