Bir Daha Asla Unutmayacağım Yalnız Olduğumu..

içmeden sarhoşluğuma verin bu çığlıklarımı,
ya da hayata tutunmaya çalışan çaresizliğime..
ne fark eder benim için...
acılarımı hangi sevda sözleri dindirebilir ki..
hangi uçurumun kenarında tutan olur ki elimi...
oysa bir tutuversen ellerimden,
bir tutuversen de sarılıversem sana..
yaşasam bu kahrolası hayatı..
hayat buymuş diyebilsem içimden,
düşmek ve yeniden kalkmak gibi..
unutmak ve hatırlamak gibi..
ayrılmak ve kavuşmak gibi..
yaşamak ve ölmek gibi...
işte hayat buymuş diyebilsem...
tüm acılarıma inat gülümseyeceğim..
varsın kalsın gözlerimde bir damlacık hüzün ne çıkar...
acılar yenisi gelene kadar acı...
şimdi yalnızlığa terk edilmiş gibi,
bir başıma kalkmalıyım ayağa ,
ayaklarım uyuşsa da,
bedenim titrese de,
ve yapacak bir şeyim olmasa da,
kalkmalıyım ...
herkes hak ettiğini yaşıyor deseler de..
ben neyi hak ettiğimi göstereceğim herkese inat...
herkese inat, ben hayatı hayat yapacağım..
nasıl olmalı diyorsam öyle yaşayacağım...
yeminlerimi bozacağım bu gece..
bu gece yeniden doğacağım..
bu gece yine acılarıma sığınıp sabah edeceğim...
beni deli divane eden ne varsa yıkıp yakacağım..
arkama bakmadan yürümeyi öğreneceğim düşe düşe...
ve bir daha asla unutmayacağım..
kendimden başka kimsemin olmadığını bu hayatta..
benim için benim kadar acı çeken kimse yok .
sabah olmadan çıkacağım yola..
tüm yaşanmışlarımı bırakacağım ardımda..
tüm resimlerimi yakıp,
şiirlerimi de yırtıp savuracağım isyan edercesine her şeye...
ve bir daha asla unutmayacağım yalnız olduğumu..
kim ne kadar yakınımda olursa olsun..