Bir Damla Gözyaşında Gittin

İnsanlar kendi halinde kalabalık ortamlar oluştururken.
Bir kenarda oturmuş izliyorum denizi,
anlamaya çalışıyorum
kendimi, seni, bizi..

Derken;
İçimi sızlatan bir şarkı duyuyorum manzaraya karşı ve sığamıyorum bedenime.
Taş, toprak sanki altımdan kayıyor.
Tabiat bile karşı duygularım(ız)a.

Saatler ilerliyor
zaman geçtikçe, karanlık sarıyor etrafımı.
Karanlık kederi davet ediyor sanki yanı başımda bir şişede eşlik ediyor bana.

Ağlamak ne güzel bir şeymiş orada anlıyorum. Sığamıyorsun içine hani kalamıyorsun ne deniz kenarında nede şişe dibinde.

Alıp gidiyor seni benden bu sevda...

Gözyaşları(m) yıkıyor yüzümü,
akıyor göğsüme doğru kalbimin en derinine.

Ama acısını dindiremiyorum yinede..


7-8-17