Bir Damla Gül

Ne doğarsın ey gül amberin mi var?
Kokusuna tutkun peygamberin mi var?
Yağmurlar yağmıştı sen gittiğinde
Islak hüzünler kalmıştı senden.

Uzaklar sensiz daha uzak
Yorgun nağmelere müptela kalbim
Sokaklarda sonbahar kaygılar
Bahar çekilmişti gözlerimizden

Seni öldü diyeni yıkmak istedik
Ebubekir tuttu ellerimizden
Yıldızlar kayboldu senin ardından
Secdeye kapandı dağlar gamından

Sana yetişebilmek umuduyla
Haber bekledik ecel akşamından
Sen bizlere matem öğretmedin ki
Kavuşma vaktiydi ne gelir elden

Sen bize mersiye öğretmedin ki
Düğün sesleri geliyor göklerden
En güzel gülün hasreti var toprakta
Gülşen sanki zemheri bülbülü susmakla

Münevver gölgeni beklerim ufukta
Sen gelirsin diye gözüm şafakta
Ne doğarsın güneş al gülün mü var
Dudağında doğacak Resulün mü var