Bir Dem Sen

Bir dem gurbetsin
Boşluktan başka bir şey görmeyen
Gözlerimin son ferinde

Bir dem sevdasın
Bir durup bir tekleyen
Çalışmayı istemeyen yaralı kalbimde

Bir dem efsunsun
Zifiri karanlıklarda düşe kalka yürdüğümü
Gördüğüm gariban kabuslarım da

Bir dem umutsuzluksun
Ayaklarımın üzerine doğrulduğum anlarda
Burnumun üzerine aldığım darbede
Akan kanımsın

Birde sensin işte
Bilmem kaç yıldır her bir hücreme
Sinmiş kokun
Her baktığım yüzde gördüğüm yüz
Her duyduğum müzik senin sesin
Her saat her dakka sensin
Her köşe başında sensin
Her gar da her liman da
Senden ayrılıp sana kavuşurum
Giyindiğimde kefenimsin
Gömüldüğüm yer sensin