Bir Demet Papatya Deyip Geçme

'Sen hep sevgilim olarak kalacaksın' sözü,
kim bilir kaç biten ilişkinin ardından dile getirilmiştir?

Düşün ki ben bir kekeme;
gözümden dahi sakınıyor iken
o bana bakıyor dilim çözülüyor

eski günleri anlatmadan geçemiyorum
belki bir kırgınlık daha bir küskünlük
ya verilmiş onca yıl ve emek

yaşamın nesi gülünesi!
pek çoğumuz farkında olmasak da
söz bulup tamamlayabiliyoruz
mutluluğumuz
aslında kendi bildiğimiz

şeytanın avukatlığını yapıyoruz
düşlerimizi bir çok insanla paylaşıyoruz
dişlerimizin arasından konuşmaya başlıyoruz
sıcak bir gülümseyişle cevap veriyoruz;
sıcak ama buruk bir gülümseyiş

etrafıma bakınıyorum da
trajik komik halimiz
kimilerin içi sıcak bir dost
kimilerin içinde bir özlem!

ya çocukluk düşlerini sırtlayıp
yeni düşlere kucak açıyorlar
ya da içlerindeki heyecanı
daha da öldürülmesine izin veriyorlar!

O zamanlar,
hepimiz mi acemisiydik
aklımıza bir düş takılmış
şimdiyse yüzümüzde yapmacık bir gülümseme
hırs ve üzüntüyü aynı anda yaşıyoruz

oysa âşıktık
nereden başlayacağımızı bilemeden
şimdi sona yaklaştıkça diken gibi batıyor
alttan alttan laf sokuşturuluyor
ağzımız söz bittiği halde oynuyor
ekleme yapıp uzatmak zorunda kalıyor

aynı çabayla...
aynı tempoyla...
nasıl bir tonda konuşacağımızı
artık kestirebiliyoruz

her sorundan ayrı bir tat alarak
her sorunla farklı düşler kurarak
sesimizi değiştirip
sesimizle oynarken
ben derim doğal olmak gerek!

yerinde veremezsen duyguyu
bir anlamı kalmıyor ki
o öldürücü bakışları yollasan da
hemen anlayıp ellerimiz tutuluyor

Sen bana akıl ver Yarabbi
artık duvardaki renklerde yüzüme yansıyor
anlık bir tepki benimkisi
bir... iki... üç
yaaa Allah aşkına bir bağırabilsem!


içimden kötü kötü düşünebilirim demi
ya dışımdan
korkuyorum işte
unutulan bir sevinci yeniden yaşamayı
algılayabildiğim kadarıyla
zamana karşı bir yarış bu

soruyorum yinede
sonsuz aşka karşı niçin bu ilgisizlik
olamıyorum bende, biliyorum
anladım da olamıyorum işte engel!

içimdeki bu kadın korkusu
saygı göstermek zorunda
her sözün altında art niyet ararken bile
ne bileyim işte
haklısın deyip artık ruhum okşanmıyor

Aman neyse siz aldırmayın;
sonuçta şairin yazdığı
onları dostlarınla,aileleriyle paylaştığı

siz deyiverin seçici hayal dünyası
o desin
okurlarımın üzerimdeki etkisi
belki de onların sesi
olayları bu boyutta yansıttığı

bu mesaj sahiplerine ulaşır mı
bilinmez
aslında kendince tutumu
şiirlerle birleşince ilginç ve şaşırtıcı
dahada artıyor insanca kanısı
kendisine ait diyor
artık bu benim tarzımın üslubu


galiba uzun süreli mutluluk
bazı bünyede yan etki yapıyor
bakalım şimdi nasıl bir değişim gerçekleşecek
odamda bir demet papatya

'Beklerken ellerinde
papatyanın yapraklarıyla hiç uğraşma
kalabalıkların içinde beni fark et yeter...'