Bir Deniz Kokusu Fısılda Saçlarıma

Gece deli mavisi,
Ay ışığı adımlarımdan tedirgin
Yıldızların üstünde aksayarak yürürüm
Gözlerinde bir içimlik tütün sarar,
Keyiflice öksürürüm
Farkına varmazsın,
Gün doğumunda öldürdüm seni
Veyahut,
Ne farkeder
Bekledim ölümüne unuttuğun yerde







Ölümcül bir hercai menekşe
Burun direğimde
Sen kirli bir yağmur ol,
Gözlerimden dökül
Hangi mevsimin koynuna sokulur
Usul usul kokun ?
Buz tutmuş bakışlarıma
İntihar sevk ettiğim vakitler
Öfkelerimden çeyiz bırakırım sana
Irzı kırık pişmanlıklar içinde gülümseyerek






Müsaade istemeden
Yağdığın bulutlara düşman iken,
Artık yağmurlardan daha ıslağım
Konuşma sakın
Martı seslerini bastıran yalanlarınla
Bir deniz kokusu fısılda saçlarıma
Ben, acı çekmeden öleyim







İhanetlerinin yakasına yapıştığım gün,
Eylül sarısı itiraflar dökülsün dudağından
Çünkü, hesaplaşmanın rengidir kırmızı
Toprakla yüzleştiğimiz de söylersin