Bir Deste İki Kelam

İyi kumarbazlar tanırlar kötü pokercileri.
İyi kumarbaz kaybederken de kazanır,
Kötü pokerci kazanmak için kaybeder.
İyi kumarbaz bekler blöfünü açmak için,
Kötü pokerci dualar eder attığı adımı geri almak için.
Oyunu bilen değil yöneten kazanır her daim,
Ama kötü pokerci kazanacağına inanır muhakkak.
Kötü pokerci kumarı değil parayı bilir,
İyi kumarbaz kazanmayı giydirir kartlarına.
Sen; ey kötü pokerci,
Iskaladın bugün en yüksek elini.
Ben en büyük potu kazandım o el, o masadan.
Oysa ben bir çiçek vermiştim bugün sana,
Sarı yeşil , senin gibiydi biraz,
Bir damlada ben vardım polenlerinde.
Ucuz bir olasılıktı sorularını bilememem.
Sen inandıklarına inanmak için ,
Yapraklarını kopardın dudaklarının.
Ucu ucuna yetti nefesin son bir cevap vermeye,
Dinletemedin kendini.
Blöfün en büyük gerçekliğe dönüştü,
Benim nezdimde.
Kimine göre hiçbir şey kaybetmedin,
Ancak gözlerin , onlar kaybetti bu gece.
Biliyorum şu anda ağlıyorsun,
Kahırlar ediyorsun dizlerine,
Hiç söylememiş olmayı yeğliyorsun,
Biliyorsun; düştün gözlerimde.
Biliyorsun, o çiçekte solacak birgün .
Ben gideceğim başka başka kahvelere,
Bir başka kimselerle ve farklı kokular eşliğinde.
Sen gelinlik giyeceksin ama artık çok miniksin ellerimde.
Hatırla yeşil eriğim;
İyi kumarbazlar kötü pokercileri tanır,
Ve sen rezalet bir blöf ustasısın.