Bir Dilek Tut

Tasıma kurşuni yalnızlıklar düşer
Kötü adamlar çitlembik avında
Gün desem buza keser ayazım
İnsan değeri bilmezliğim yoktu
Çiçeklerle karşılardı bir çocuk beni
Bir kadın kanaviçe işli mendillerle

Bir dilek tut görmesin diğer elin
Talan olmuş gölgelerin hükmünde
Şiirlerini bir tutam peçeteye iliştir
Tüm bekleme nöbetlerini tut
Tutuştur gecenin günahlarını
Umuda dair ne varsa öp
Yanaklarından...

Kaç kez umurundadır
Derimize ördüğümüz
Yalnızlık trenleri/
Kaç kuş öldü dalında
Kaç çiçek bal kustu/
Ayaz gecenin tabutuna

Silemem!
Ruhuma dirgen
Gece uykularını
Kavakların homurtusuna
Yapışmış bir cenin
Kan tortusunda...

Bir dilet tut benim için
İçinde revolver bir sitemin tozu olsun

Serp yüreğime yıldızlardan...