Bir Eyvallah Demeden

Bir eyvallah demeden gidesim var sessizce
Bakmadan yanan şehrin, sokak lambalarına
Saklarken beni kuytu, bir sokağında gece
Göz kırparak huzurun, kol gezdiği yarına

Yürümeyeyim toprak, kaysın ayaklarımdan
Artarken yalnızlığım her dakika, her adım
Bir şarkı ya da ağıt, düşsün dudaklarımdan
Duyulmayacak ise, şu bitmeyen feryadım

Ben olsun aynalardan, yansıyan şekilsiz yüz
Şu siyah beyaz resim, boğazımı sıkarken
Yetsin bir mum ışığı, yıksın geceyi gündüz
Yağmurlar her günahı, peşim sıra yıkarken

Kaçasım var bu gece, rüzgârlara tutunup
Yakıp; geçen zamanı, küllerini savurmak
Adak diye ruhumu, darağacına sunup
Ölmek var yaşıyorken, saatlerle bir durmak

Bir eyvallah demeden, hatrına merhabanın
Kanat çırpmak göklere, yol gösteren her kuşla
Sonra peşine düşüp, mutlu geçen her anın
Yakasına yapışmak, kararlı bir duruşla...