Bir Film/Kalp Cihazının Kırıldığı Sahne I.

Bir filmde ana karakterin tecavüze uğradığı sahnedir ayrılık;
Yeltenirsin,
Müdahale etmek istersin;
Fakat tek bir kelime dahi edemezsin.

Ayrılığı bir kez yaşayan bir başka yaşar artık hayatı;
İhtiyar bir bunak gibi ölüme yakın;
Yirmibirinci yüzyıl genci gibi intihara meyilli.
Samanlıkta o malum iğneyi bulma olasılığı kadar düşüktür
İnsanın, katlanarak çoğalan yalnızlığında,
Hiçliğinin kalabalığında,
Kendini bulabilme olasılığı.
Sigara dumanının çemberinden bir sirk aslanı gibi
atlayıp geçebilecek kadar
cılızdır artık gövdesi.
Ya da ayrılık bayisinde kuyruğa giren her boşluk;
Birkaç beden büyük gelir üzerine.
Öznesi tekil cümlelerin bitiminde başlayan
Satırlar dolusu o zifiri boşluğa
Dağılır,
Yapayalnız,
Öksüz,
Hangi kalemden peydahlandığı belirsiz bir mürekkep gibi.
Tek barınağıdır bu boşluk,
Bu hiçlik ki
Öldüren bir ressamdır;
Fırçasını bir kez değdirince,
Su rengindedir, alabildiğine saydam ve transparan
Geride kalanın
Göz ucuyla baktığı her gezegen ve yer küre.

Seneler boyu aralarındaki kapanmaz mesafeyle
Birbirine komşuluk eden ağaçlar gibi,
Ölçümsüz bir mesafe koyar yaşamla arasına,
terk edilen.
Komşudur bir şekilde hayata fakat
Misafiridir bundan böyle ölüler sığınma evinin.
Ve zaman
Bir fil leşidir;
Ağır, hareketsiz, yerinden kımıldamayan.
Zaman artık hiç geçmez
Arkada kalanın sokağından!
Beyhudedir; saatlerin yarık sırtına yerleştirilen güçlü piller,
Beyhudedir; insanın yeni nesil umutları için teknolojik icatları,
Sûruna üflenenin,
Sevdiğidir son hatırladığı
Ve ebedi bir yok oluştur sevdiğinden bir sonraki yaşama tarzı.
Gidenlerin beklendiği bir durak vardır:
Kara zemheri durağı;
Bekleyenin saçında yuva yapar karlar,
Eriyip çiy olur vücut;
Fakat o hala bekler,
Gidenin artık geri dönmeyeceğinden emin olana kadar.
Atılan her bir adım,
Unutmaya dair her öğüt
Çaresizliğin şiddetlenen basıncı
Bir zelzeledir, organlarına suikast yapan.
Tuğlalar dökülür,
O ise enkazın altında kalan canlı bir süstür.

Fakat kanatlarını açıp gidenler asla bilmezler;
Peşlerine bıraktıkları tüylerden daha azdır
Bir tüyde küle dönüşüp
Tekrar dirilebilenler.

Ve bir filmde ana karakterin ölüm sahnesidir ayrılık;
Sen de onunla ölmek istersin
Fakat buna gerek yoktur;
Çünkü sen ondan daha çok ölüsündür artık.

14 Ağustos 2010 51 şiiri var.
Yorumlar (4)
  • 14 yıl önce

    emeğine yüreğine sağlık kalemin daim olsun hande hanım

  • 14 yıl önce

    muazzam mükemmil bir final omuş. ondan daha çok ölüsün. güçlü anlamlı ver vurucu bir mısra tebrikler...

  • 14 yıl önce

    Cok güzeldi tebriklerimle der, kaleminizin devamini dilerim.👑 Sevgi ve selamlarimla

  • 14 yıl önce

    roman gibi yazmış harika bir bağ kurmuşsunuz insanla ulaşılması imkansız sanallığı bir bir indirgemiş şiir aslolanda yaşamdır değilmi yaşamak doyasıya sahnelerden uzanan bir ömrü paylaşım için teşkkürler saygılar