Bir Gardiyan Jopuydun Yüreğime

sevdamın sebebine kara kalem gülüşlerim
hasretin baharına düşen onca beyazlar
senelerin ardına bir kışın onlarca hatırası
ve seni yazdığım duvarlar

yattığım son koğuşun adıydı KATO
sana göz yaşlarım vardı
düşlerime dokunuşlarım
sevişmelerim hayalinin gölgesine
yüreğime işlediğim satırlarla
yan ranzada bir pötürge dıramı
dursun abinin doladığı cıgara
arguvanlı halilin sayıkladığı FATMA
aparatif tarzda bir gülüşü sibiralinin
bedel idi ömüre ince telden bir bağlama feryadı

gerilerin ötesine işlediğim hicrandın
yazdığım türkülerin motifiydin
bir gardiyan jopuydun yüreğime
bir tebessüm idin kışların bitişine
on defa af çıkarsa dokuzuna ömür yetmez
son bir kadeh kıymetinde özlediğim şu dağlar
son bir hicazkar name

zamanın geçmediği dakikalarım vardı
ağladığım bilinmezdi yorganımın altında
duyulmazdı göz yaşlarım sorulurken ahvalim
bir nefes duman çekerdim
bir gülüş tazelerdim
zatımın anasıydı artık kırk yılın başındaki bir ziyaretçi