Bir Garip Ozanca

Beni böylesine hakir görmeyin
Eli kalem tutan yazanlardanım
Kimim kimlerdenim diye sormayın
Aslı Oğuz aslı Ozanlardanım

Namert tanrım olsa adını anmam
Gökte ışık olsam kör gözde yanmam
Ağa nedir bilmem beyi tanımam
Olmadık oyunu bozanlardanım

Sevdiğim bu gün bir başka güzelsin
Hem ebette hem ezelde güzelsin
Bana ne gelirse Ali'mden gelsin
Akılsız adu ya kızanlardanım

Benim kara gözlüm gülüm güldanem
Senden başka yoktur birim bir tanem
Ne çayhanem kaldı ne de meyhanem
İlim deryasında yüzenlerdenim

Dört yanım arasta bedenim çarşı
Akşamı yaşarım sabaha karşı
Ömür sarı yaprak umut göz yaşı
Ağrıdan acıyı sızanlardanım

Gün gelir gözlerim dalar hayale
Günlerim katılır güler bu hale
Akıldır burçları başım dik kale
Ömür ikliminde hazanlardanım

Yine yanar oldu bağrımın başı
Yâr diye sineme basarım taşı
Bilmem nasıl söner sevda ateşi
Boyu servi boylu suzanlardanım

Ey garip ozanca gel olma sersem
Ölürken canımı yâr diye versem
Cümle ozanların lütfüne ersem
Mecnun'un çölünde tozanlardanım

Fevzi Cahit
Ozanca/İzmir