Bir Gece Yarısı

Sonra ateş yandı, ıslandı sular
Gökyüzü maviye, çaldı bir ara
Kâbus oldu garip... Bütün uykular
Aksederken gölgem her bir duvara

Ve bulandı toprak, yağmur fışkırdı
Rüzgârın kırbacı, vururken cama
Karanlık boşluğa, doğru haykırdı
Vakit döner iken puslu akşama

Sessizliği duydum, önce sokakta
Bir kadın ağladı, hemen ertesi
Bekleşen insanlar en son durakta
Dediler; ?Yokluktur, bundan sonrası'

Beton zeminlerde, çamur kokusu
Yapraklar dökülmüş tüm çatılardan
İçimde fırtına... Kopar korkusu
Sürüldüm yokluğu resmeden vardan

Parmak izlerim var, şeffaf binlerce
Kökünden bağımsız, dallarda duran
Bitmeyecek gibi, sanki bu gece
Akıl tutulması, kalbimi vuran

Şu yarılan gökler, önüm uçurum
Nerdeyse yıldızlar düşecek yere
Zorlanan sınırlar yanıp sönen mum
İşaret ediyor, sanki kadere

Her şey yalan mıydı, hayal miydik biz
Sorular, sorular... Son merhalede
Yürüyorum pusulam, karda kayıp iz
Ufukta maddeden yoksun o belde