Bir Görebilsen Yar

akıp gitti gençlik su misali dalgalarla
dur dur diyemedik zamana
keşkeleri sığdırdık geri gelmez ana
pişmanlıklar doldu gözlere
yorgungunluk çöktü bedene
kırık dökük anılar
tuzbuz olmuş kalpler
bakarken görmez olmuş gözler
yarını düşünürken günden olmuşuz
dün ise bele kambur olmuş yar
kuruyup gazel olmuş sararıp solmuş ömür
erkek kadını görmüş nefsi
kadın ise bilmiş eşi
hoş ardamarı çatlamışsa nesi
insanlar hep keyfi
bu dünyanında çıkar çivisi
mutluluk bilinmez
huzur kapısını kapatmış
nerden geldik
nereye gideriz bilen yok
maneviyatın adı yok
maddiyata tapan çok yar
ah bir beni görsen
bendeki seni bilsen
dualarla nasıl isterim sevgini
yaradan bilir yüreğimi
şu fani dünyada
insanlığın yok olmaya yüz tuttuğu
sevdanın adının yalan olduğu
gönül eğlendirmek tabiriyle kullanıldığı zamanda
nasıl tutulmuş gönlüm gönlüne
nasıl kazınmış nakış gibi işlenmişsin özüme
bir bilebilsen ah beni bir görebilsen yar