Bir Gülün Hayaleti

Ne zaman bir yastığa yaren olacak olsam,
Bir gülün hayaleti gelir aklıma...

Yattığımda,
Kalktığımda,
Güldüğümde ve ağladığımda,
Bir gülün hayaleti gelir akılma...

Geçmişe dönüp, şöyle derinden oflanmalara fırsat verdiğim her bir anımda,
İnce bir sızı hissedince sol yanımda,
Ya da hafiften bir ağrı varsa başımda,
Anla ki; bir gülün hayaleti gelmiştir aklıma...

Uzaklara dalıp dalıp, aniden haykırmaya başlarsam yalnızlığı,
Birdenbire, çözülürse dizlerimin bağı,
Kızarmışsa eğer bendeki bu -ruhtan ayrı- bedenimin yanağı,
Anla ki; bir gülün hayaleti gelmiştir aklıma...

Aniden sıçrayıp, uyanırsam uykumdan,
Ve iki damla yaş, sessiz sesiz süzülüyorsa yanaklarımdan,
Kendi haberim dahi yoksa ağladığımdan,
Anla ki; bir gülün hayaleti gelmiştir rüyama...

Bir ucube titreyişi gelmişse ellerime,
Ağlamaya derman kalmamışsa gözlerimde,
Mana arayıp da bulamıyorsan sözlerimde,
Anla ki; bir gülün hayaleti gelmiştir geceme...

Ne zaman, bir dost muhabbetiyle uzansam geçmiş yalnızlıklarıma,
Bir gülün hayaleti gelir aklıma...

Hiç benim olamayan,
Hiç bir hazanda soldurulamayan,
Kendisi çok uzaklarda,
Belki, bensiz sevdaların avuntusunda,
Bir gülün hayaleti,
Belki de kalabalık diyarların, tükenmez yalnızlığında...