Bir Gülüşün Bin GözYaşı

Ey cenneti cehennem asırlardır adın sevda
Ama bin artın yetmez bir eksiğini doldurmaya...

Aşkın arenasında
Acılarla savaşır mutluluğun
Kaybeden tebessüm,
Kazanan göz yaşı
Yürekte mutsuzluğun tadı
Dilde umudun naşı...

Kimse anlamaz biçare aşığın halinden
Gelen de vurur giden de
Bakmaz tek damla yaşına
Acımasız kader
Hain dunya
İnsafsız insanoğlu
Sen hep yalnız kalabalıklar arasında
Bir de mümkün olmayan bir sevdanın aşığıysan
Düşünmez seni can dediğin yar da...

Hele sevdasızlık zindanında tutsaksan
Doğduğun anda bu kahpe aşka
Sussan, haykırsan ne çare
Kapılar ardında kara odalarda esirsin
Mahkumsun yüreğindeki ateşle yanmaya
Yandıkça haykırmaya
Duyan olmadıkça
Susmaya...

Ve bir usturayla kökünden sesini kesmeye
Ezelden niyetliyse sevdan
Etrafa yayılan kanlı çığlıkların
Ki aşığın bile göz ardı etmekte onları
Akıtma boş yere fütursuzca
Sen sil süpür koy hepsini bir kutuya
Sonra göm aşkının mezarlığına
Yitirilen duyularının yanına...


Vurgun yedin bir ömürdür sevdadan yana
Anla aşık, aptal olma artık
Gece gündüz yarin düşünde
Boş hayallere dalıp
Yalancı vuslatlara kanıp
İmkansız umutlara kapıldıkça
Daha çok canın yanacak aşk dedikçe...



Aşk; bir gülüşün akıttığı bin gözyaşı gönülde...

10 Eylül 2011
S.Hisar/İZMİR
[email protected].?~~