Bir Gün

Sen esmer kadın...
Bir gün elinde bavulun,gözünde yaşlar kapıma geleceksin.
Ben evde olmayacağım,
Ya o parkta oturmuş ağlıyorumdur
Yada en son konuştuğumuz yerdeyim,
Sen bilmeyeceksin nereye gideceğini,
Bavulun ağırlaşacak bırakacaksın oracığa
Etrafına bakacaksın,heryer yabancı gelecek,
Güneş batmaktayken üşüyeceksin hafif hafif,
Gözlerin dolacak...
Her sese dönüp bakacaksın,
Hiç gelmeyecekmi terkmi etti buraları diyeceksin
En son nasıl kaçarcasına gittiğini hatırlayacaksın
Arkanda neler bırakmıştın ne önemsiz şeylerdi
Gittiğin yerler hayat dolu,hiç bitmeyecek gibiydi...

Sen esmer kadın...
Bir gün düşündünmü böyle olabileceğini
Hiç aklına geldimmi,nerdeyim ,ne haldeyim
Kısa zamanda unuturummu sandın
Bir kaç gün gözyaşı,bir kaç şiir
Öylemi sandın
Aldandın...

Sen esmer kadın...
Bir gün gelecektin
Biliyordum
Bekledim
O parka her gün gittim ağladım
En son konuştuğumuz yere gittim ağladım
Hergün hergün şiir yazdım
Resmini çizdim yatak odamın duvarına
Her gece seninle uyudum,her sabah seni öptüm uyandım
Ağladım ,ağladım

Sen esmer kadın...
Bir gün hatırladınmı
Dönüp arkana baktınmı
Şarkımızı mırıldandınmı
Gece yarısı kor alevgibi yandınmı
Her gece duvarları yumrukladınmı
Ağladınmı,ağladınmı

Sen esmer kadın...
Birgün geldin işte
Demiştim sana
Bekleyeceğimide söylemiştim
Nerde bulacağınıda
Bavulunu bırak,gel bana
Ordayım,o parkta,yada enson konuştumuz yerde
Esmer kadın..
Seni seven biri var,bekleyen
Burdayım...