Bir Gün Farkedersin

Bir gün,
Yudum yudum yakan acıları,
Israrla beslediğin yalnızlıklarını
Gökyüzündeki küçük karanlıkların,
Mavi ile dansını beğenmeyip,
Kahredeceksin...

Gömüleceksin,
Kaçacaksın hayal dünyana.
Herşeyi istediğin gibi düşüneceksin,
Ama....
Yetmeyecek,
Üzüleceksin...!

Şiirlerin eksik olacak senin için,
Beğenmeyeceksin!
Her mısraya kelime arayacaksın,
Kırmızı ciltli lügatlarda...
Her sözcük,
Seni zaman zaman yaşlandıracak,
Öğreneceksin...

Dünya ağır gelecek sana
Yükünü omuzlarından taşmış,
Belini acıdan bükülmüş göreceksin.
İsyan edeceksin!
Nisyan ederek...
Sendeki hep büyük kalacak,
Başkalarının yüküne,
Belki alay edip,
Güleceksin...

Yollar uzun gelecek,
Yürüdükçe hiç bitmeyecek sanacak,
Yorulacaksın her adımda...
Önüne düşen güllerin,
Dikenlerinden dert yanacak,
Geriye dönmeyi düşünecek,
Ve ilerlemekten korkacaksın..

En büyük yeteneğin,
Beyazın içinde kara bulmak olacak.
Kendi yarattığın denizde,
Kendini boğacaksın kimi zaman...

Gün gelecek,
Hayatında üç şeyi yanlış kullandığını,
Anlayacaksın!
Bunlar;
Akıl,kalp ve zaman
Olacak..

Herşeyin yalnızca gören gözlerinde,
Şekil bulduğunu göreceksin.

Umarım,
Bir gün olur ya,
Farkedersin....