Bir Gün Gelirsin Diye

dışardan bakmaya çalışıyorum kendime
başkasının bakış açısıyla düşünmeye çalışırken buluyorum kendimi
ama başkası gibi bakamıyorum sana
pencereden vuran güneş soluk kalıyor seni her görüşümde
öyle ağır düşüncelere dalıyorum ki
aynaya her bakmamda gördüğüm seni
başkasıymıy gibi bakmaya çalışmamla düşünüyorum
derler ya hep üçüncü bir göz lazım diye
benim ki de öyle işte
bazen nedenleri düşünüyorum
bazense olmazları
nedenler birikiyor biriktikçe olmazlar artıyor
olmazlar imkansızlığa bürünüyor nedense
ve benim lügatımda imkansıza yer yok asla
çünkü insan istediğinde imkansızlar çürür gider azimle
anlamaya çalışıyorum anlayamıyorum
kalbim sızladıkça kifayetsiz kalıyor kelimeler
bağırmak istiyorum sesim çıkmıyor
sesim çıkmadıkça ağlıyorum
ve ağladıkça boşluğa düşüyorum
sonra imkansız diyorum kendi kendime imkansız
sonra gülüşün geliyor aklıma
şöyle bir doğruluyorum
hayır diyorum hayır
sen bu kadar kolay vazgeçemezsin, pes edemezsin diyorum kendime
çünkü aşk vazgeçmek değildir
resimlerine bakıyorum sevdiğimin
yokluğun çepeçevre sarmış olsa da benliğimi
ben seni seviyorum diyorum
sonra susarak özlediğimi farkediyorum
fidansız saksı ilişiyor gözlerime
adına aşk dediğimiz papatya
filizlendikten sonra durmuş
yol ayrımlarımız gibi
öylece sessizce yerinde
kendimi o büyümeyen filiz gibi hissediyorum
ne oluyor ne bitiyor bilmiyorum
sabredemiyorum ama sabretmeye çalışıyorum
tek bildiğim seni çok sevdiğim
bir gün gelirsin diye bekliyorum