Bir Gün Unutulur Gidersin...

Gayri senin çocuğun değil
Yalın ıslak - çarpık çatık
Soysan çıplak giydirsen şeffaf

Kimseler bilmez
Lekeli yıldızlar altında
Ayaz işlemeli kasnağına
Bir somun başı koparıp ısırdığın lokma

Sinmeden boğazına bir meşrep
Sindiriliyordu yosma bakış altında
Alaşağı kaderine
Havında dövülmüş şavkıyla

İki adım atsam
Yürüyecek kınalı

Hükmü geçmez -kanmış ağrılara-
Zevale yüz tutmuş
Ben değilim ki muht/acı

Esrik bir dokunuşun ürperten yanılgısı
Ki sevgi diye gözünün içinde saklarken şaşı
Bir değil iki kere istiyordu

Budala kanış tanımı - zevkin sefası -
Dakikalarca verilen şırıngadan
Delik deşik bir sevda uzanıyordu kol boyu

Al, al...
Diye inleyen kekemesinde
Her şey iki kereydi
Birinci kanma
İkinci inanamama
Köleliğin ağırbaşlılığı
Kaç nefes çeksem derine sindirmiyordu soluğu

Seni düşünüyorum
Kendimden çok içine saklanan kendimi
Hediye diye sunulan
Kader diye avutulan
Kaç yol çıkmazında çığlığın var senin
Haykırsan
Duyurmasan
İstemesen
Vermesen
Kaç sesin var senin
Söylesene duymadığım
İşitemediğim kulağıma fısıldadığın ismin
Koynuna sakladığın gün ışığı kadar sıcak
Çiçek mi kuruttu senin içini
Yoksa sen mi kuru çiçekleri toplayıp bastın bağrına
Kavruluyorsun sıcağında

Ödünç yıllara kar yağarken
İçimde kırılan dal sesi
Yapraklarına değmeden
Adımlar sokağına adın sessiz yazılır
Rüzgâr uğultusu soluğun

Bir gün unutulur...

UYUŞTURUCUYA HAYIR...