Bir Gün Yalnızlık da Çağıracak Seni

Bir gün yalnızlık da çağıracak seni
Kim olduğunu bilmeden seslenecek usulca
Pervasızca acımayacak sana
Sormayacak sana son isteğini
Çaresizce giderken incir ağacına
Yapacağı tek şey el sallamak olacak
Sırattan ince yollardan..

Bir gün yalnızlık da çağıracak seni
Karanlık pencerelerden
Sisli ormanlardan seslenecek bazen
Yoluna çıkacak sen hiç beklemezken
Ansızın düşecek peşine
Senin aklında bile yokken
Alacak seni pençelerine

Birgün yalnızlık da çağıracak seni
Sessizce gideceksin sende
Arkadanda bıraktıklarına aldırmadan
Güleceksin belki kadere
Yalnızlık seni de isteyecek
Aldanmayacaksın dünyanın güzelliklerine
Sormayacaksın kadere neden böyle , niye
Sadece çağıracak seni
Son nefesini versen bile
Birgün yalnızlık da çağıracak seni
Tek başına sarılacaksın kefene
Yalnızlık seni hissedecek
Tek başına öleceksin
Yaşamaya çalıştıklarının aksine
Yalnızlık çağıracak seni...