Bir Hayal Senfonisi

Yalnız değilim artık
Bir sen varsın içimde
Bir de sır gibi sakladığım hayalin
Gel desem gelir misin gittiğin uzak yerlerden
Dağ gibi bir hasret biriktirmişken içimde
Haramiler yollarını kesmeden
Dön gel artık
Dön gel
Bekletme yollarını...

Yalnız değilim artık
Yosun kokulu koyaklardayım
Bembeyaz tavşanlarım
Sarı mı sarı tilkim
Bir de ülküm var başımda
Ülkeme dair
Hasret tüter göz yaşımda
Arada sırada olsa da
Turnalar gelir yanıma
Allı turnalar
Seni getirirler bana
Bir de kokunu
Alır dökerim sulara
Yemyeşil ovalara
Tozlu yollara
Her taraf sen kokarsın
Güllerde sen
Dikenlerde sen
Hayalimde düşümde sen
Ekmeğimde aşımda sen
Sensiz geçmez bir günüm
Ey yâr
Daha ne desem...

Yalnız değilim artık
Bir seni düşünmek yetiyor bana
Ne derdim var
Ne de gamım
Ne de başımı sokacak damım
Bir kayanın kovuğundayım
Geçip gidiyor günlerim
Tek hayalim tek hasretim dünlerim
Seninle var olan günlerim
Bir sinema şeridi gibi
Gelip geçiyor gözümün önünden
Bir an sızlıyor yüreğim
Sanki bir el sıkıyor boğazımı
Bir tuhaf hal alıyorum
Sesim soluğum çıkmıyor
Bilmem ki ölüyor muyum
Ya da yaşıyor muyum
Bu tarifi imkansız hallerimden
Bir şey anlamıyorum
Sonrasın da yine sen
Yine senin gözlerin...

Yalnız değilim artık
Her gün başka bir ağaca asıyorum geliniliğini
Bazen bir çam oluyorsun
Bazen koskoca bir çınar
Geçip gölgende oturuyorum
El atıp bir dalını tutuyorum kolun oluyor
Doluyorum boynuma
Bir yaprağı okşuyorum elin oluyor
Elini götütüp başıma koyuyorum
Başımda çıldıran ağrım diniyor
Bir de bakıyorum tepene kuşlar iniyor
Kuşları kovuyorum
Bir taş alıp atıyorum
Taş gözüne değiyor
Sen acıdan ağlıyorsun
Ben göz yaşında boğuluyorum...

Yalnız değilim artık
Her şeyi olduğu gibi bıraktım yatak odanda
Her şey yerli yerinde duruyor yine
Takıların şifonyerin üstünde
Terliklerin tokaların simlerin
Allı güllü geceliklerin
Yatakta upuzun yatışın
Diyorum ya
Her şey yerli yerinde
Bir sen yoksun yanımda
Birde şen şakrak gülüşlerin...

Yalnız değilim artık
Hayalin yetiyor artıyor bile....

Fevzi Cahit
Ozanca/İzmir