Bir Hayalin Hayali

Bir beyaz kağıt üzerine ağlıyordu
Hasret damlacıklarını,
Yürekten boşalan, kan misali
Kalem...
Kaç damlayla yazabilirdi,
Ağır kanamalar geçirmiş bir aşkın öyküsünü...
Kaç cümle anlatırdı,
Sonunda, kavuşmak olmayan bir aşkı...

Yalnızlık bile,
Kendinden, daha yalnız olunabileceğinin farkına varmışken,
Ve biz hala, hayallerimizdeki kadının,
Hayallerindeki adam olmayı,
Hayal ederken
Herşey için, zaman geçiyordu.
Gençlik, neredeyse bitmişti..

Şimdi anlıyorduk ki,
Hiç birşey, istendiği gibi olmuyordu.
Ve herkes, sadece rolünü oynuyordu..
işte hepsi buydu...