Bir Hüznü Zaman Düşer

Öyküsünü yazar gök kubbe
Kasırgalaştırıp savurur yıldızları
Bilinmeze...

Bir hüznü zaman düşer
Şehrin grileşen mavilerine.





Avuçlarında illegal dua
Kucağında mecbur sevişmelerin
Tenleşen çiçeği

Yaşlaşan hasret duvarına
Yaslanırken ağlar,
Aşksız berdellerin
Yemeni duvaklı gelini


Kendi ninnilerini söyler
Beşikleştirirken ayak bileklerini

Kırsal dudakları düşerken
Küser şehrin velvelelerine.


Bilir misin?
Ne zor

Kıblesini değiştirmek şehrin
Sırtını yaslayıp ışıklara
Karanlığa secde etmek ne zor.


Korlaşan kuzinede
Karıştırmak bir tas çorbayı umudu savurmak gibi
Ve içmek bir yudumda
Hayatı yakar gibi


Ne zor şehrin yamaçlarından bakmak hayata
Göçmen kuş misali
Ve yutkunmak kaderi

Ve tabutlaştırmak
Yüreğine efsunlu aşk hikâyesini
Mayıs'larda gömmek ot bitmez topraklara.



Öyküsünü yazar gök kubbe
Kasırgalaştırıp savurur yıldızları
Bilinmeze

Bir hüznü zaman düşer
Şehrin grileşen mavilerine.