Bir Hüzün Ayrılık

Kirpiklerim ağarır beyazında sabahın
Hıçkırığa boğulurum bitmek bilmez gözyaşlarım
Tükenir kalemim gecesi zehir,ziyan olur baharım
Rengi sarı ayrılık,savrulan saçlarımın

Koru kızıl ateşi,boz bulanık bu şehri
Severim iliştikçe kulağıma rüzgarın sesi
Gül cemali çehrenden almış resmini
Kara kalem çizer aşkın ismini

Korkum ayrılığın eşiği hatırlarım bittiği günü
Kapattım penceremi yarını yok isterim dünü
Sensizliğe isyan içtiğim sigara elimde yanan külü
Bir sen sardı beni içimde aşkın hüznü

Gökyüzü mavidir benim mavi
Söverim geçmişe denir ki mazi
Elden ne gelir yaşadık bir hayali
Gecesi karanlık rengi siyahi

Avuçlarım da hüzün elimde intihar
Kaldır kadehi dost meyhane yolunda yar
Ayrılık zor kalbi kırık aşk kırmızı sevgi arar
Uçurum eşiği rüzgar yeter artık yürek ağlar

Koparmış gülleri elinde resmi
Cana can almış bırakma beni
Aşkın yalın hali gerçekliği
Bendeki yeri hasret toz pembe sevgi