Bir İki

Bir varmış olmamış, iki olmuş çok uzakmış.
İkinin hesabı biri yenmeye tutmamış..
olmayanı oldurmaya soyunmuş kalbi çırılçıplak,
bedeninde birin izleri dururken her zaman,
gözlerinde ikinin feri çalınmış gözlerinin
kendisini alakadar etmeyen hisleri..
Gücü varmamış denklemin içindeki
yutan elemanı sildirmeye şiir yüzlünün elleriyle..
Aşkın denkleminde birdir ilktir,
sonrakileri obur bir iştahla yutan eleman..
İkidir hemen ardından neye uğradığına şaşıran..
İkinin ilki olan şiir yüzlüden kalan
bir yürek ikide bir parçalarca dağılan..
Ayrılıkların en büyük sebeplerinden biri,
sevemez hale getiren o savunmasız iki yüreği..
Bir ve iki olmamalı; birlikte bir olmalı..
Açılmalı kapılar ve çıkmalı şu denklemin içinden,
kendini aşka bırakmalı..
Benim gibi iki olup kendi ilkinin ikliminde tutsak kalıp
ikinin ayrılığından üçe mecali kalmayıp
bırakmamalı yalnızlığa sevilesi yüreğini..
Tekil ikinci kişi olarak yaşama sevgini..
Tek başına insan olamazsın hep dediğim gibi..