Bir İnsan Ömrünü Neye Vermeli

Ben ömrümü

Hep sebil ve masum,

Hesapsız kitapsız,

Çıkarsız ve

Matematik dışı,

Hep aşka

Aşk la verdim..

Cimriliği tuttu mutluluğun,

Otuz iki dişimi

Hiç sabitleyemedi

Bir fotoğrafa!

Oysa

Kalıcı bir

"He",

"Evet"

Ya da,

Ne bileyim işte

KOOOCAMAAAN bir

"TAMAM" deseydi

O

Raslantısal tesadüfün biri

İki yalnızlık evlenir,

Barklanır

Nur topu gibi bir,

"BİR" olurdu..

Olurdun,

Olurdum,

Olurduk be!

Olmadı......,

Yalnızlığım heeep semirdi

Yüreğimi kemiiir kemir

Kemirdi..

Oysa;

Özlemini duyduğum

Öznesi olduğum

Bir çift gözde ki

Küçümen, ama

Tutku dolup taşan

Yüreğimi

Sonsuzluğuma kadar ısıtacak

Asla da sönmeyecek

Bir kibrit çöpü yanğını gibi,

Hani,

Hani o

Mutluluk fotoğrafı da çektirebilen

Direnebilmenin dinamosu

O od'a,

O harlayan ateş'e,

Yahşidir, yakışır

Diye düşündüğüm

En güzel kalbe verdim..

Kimi kibar,

Kimi gaddar

Burun kıvırdı,

Almadı......,

Başkalarının

"Çirkin" gördüğü

"Hadi be!" dediklerini de sevdim,

Heyhat;

O nar kalplere de

Bu özgürlük ateşi

Dev sevdam sığmadı..

Ahhh benim çoğul yalnızlığım,

Senin yükünü üleşecek

Hiç mi seni sevecek

Hissiyatıma mazhar olan

Bir "sidikli kontes" bile

Kalmadı!

Bunca beklenti

Bunca çaba da

Bana çok ağır geldi

Hayalkırıklıklarının yükünü bu yaralı

Delik deşik bu ömür kaldıramadı..

Bu ağır baldıran'ı üleşmeli artık,

Dedim......,

Su'ya verdim,

Bulandı,

Almadı!

Taş'a verdim,

Çat diye çatladı,

Yarıldı,

O da almadı!

Anladııım,

Anladım!

Neydim ki ben?

İNSAN!

İNSAN!

Peki;

Bir insan ömrünü neye vermeli?

Ek çok neyi sevmeli?

Hatııırladııım hatırladım;

Maviye sevdalıydım ben!

Maviyi de,

Elini tez tutmuş

Benden önce bulutlar sevmiş,

Bir güzel sarıp sarmalamış!

Anladım ki;

Bir düş yorğunuyum ben

Dostlar,

Ne zamanım ne de dermanım kalmamış!

Son bir gayret

Ömrümü deli bulutlara verdim!

Ne yaptı dersiniz?

Kirli

Kimyasal

Asitli bir yağmur olup yağdı

Baldıranlardan şişmiş

Yorğun acılarıma..

Eriyip,

Buharlaştım gayrı;

Bulut oldum ben de

Bir masalda..

Ne bir boş sabır

Ne de bir yürek,

Verecek bir külüm bile kalmadı..

06:Mayıs:2022