Bir İşçinin Şiiri

Gecenin gündüze terketmek için yerini
Bir hayli kararsız kalmış anlarında
Sabahın köründe
Gecenin zifirinde
Zırıldayan saatin sesiyle irkildim yine
O sıcacık yatağımdan..
Bilhassa kış aylarında
Açılmaz gözlerim mahmur
Sendeleyerek tuttum helanın yolunu
Carparaktan duvarlara
Dur bedenim ayakta dur!..
Sağa ve sola
Sövdüm yine tekrar tekrar
Zorlandığım tutsaklığa..

"Ekmek parasıdır çalış oğul"
Çalışmak iyi de anne
Biz kimlere hizmet ettik,
Biz kimlere olmuşuz kul ?