Bir Kaç Gün Havada Asılı

biraz daha genişledi yer yüzü
biraz daha
bizi bize kaybettirene dek
çoğalıp atlasların üzerine buz bağlayana dek
yeni yerler aradık bir kaç mısra daha acılarımıza

aydan bakılınca daha bakımlı bir yermiş gibi geldi mavi
ben öylesine alışmıştım ki kimsesizliğe
bir sıçrayışta bir kaç gün havada asılı
ekmeksiz susuz ve sensiz
kayaların üzerine yumuşak düşüşler düşünebilirdim kendime

hiç bir mesaj iletilmedi kulağıma
bir kaç var oluş kaygısı dışında korkularım da olmadı
uykum da gelmedi mesela
aç bir çocuk da görmedim tanrısızlığımı soran
ayrıca sınırsızlığın ilk ilmihali
karanlıktan karanlığa yol alıyordu burada
hiç yalanlar söylemedim kendime
nefes almadım
ağlamadım
eş aramadım benliğimin ötesinde duran sıcaklığa
zaten hiç olmamıştı yer çekimine ulaşan bir bahar
bir sonsuzluk kadar uzak
azalıyordu git gide
içime düşen rüyalar.