Bir (k)adın
*Atla sırtına sevdamın,
Açık seçik bir tenin mahmurluğundayken ufuk
sarıl bana tarifsiz bir titreyişin boyunduruğunda.
Sussun mavi gülün esrarı...
*Kuruyup giden bir su birikintisi gibi huzurum
Korkuyorum hikmetinden yangınımın...
Yüreğimin kenarından bir parça tat
Kavra elimi, düşmeden uçurumundan.
**Koca şehrin kalabalığı gibi minik ruhum
kadınlığın kurnaz kıvrımlarına saplanmış
kadınlıktan uzakta bir şarkıyla
Su değsin damağına diye ağzını yağmura açmış...
*Toprak kokusunun beline sar parmaklarını
Nü bir işgaldeyken derim
Dur..!
Dokunma masumiyetine gecelerimin.
**Bir kavram değilim bütünleyeyim seni,
Sadece kafası karışık bir kadın...
Kadınlıktan uzakta bir diyarın
dehlizlerine kelepçelenmiş bir kusurla...
***Öyle bir kadın ki, bilmez hükümranlığını mehtabın
Öyle bir kadın ki, dokunmamıştır yanaklarına gayrisi gözyaşlarının
Ve öyle bir kadın ki, annesinden aldığı kolyeye gizlemiştir zarafetini
İçinde döndüğü bakır değirmenin çarkına asılmıştır eteği
Ruhundan ötesinde yoktur bir kerameti
Dudaklarına gizlemiştir al al olmuş sevgisini
Ve suskunlukla yıkar çığlıklarını, (k)adın...
Evet dolu dolu avaz avaz kadın Rabbin güzelliğe bir timsal Bir numune olsun diye Yeryüzüne Ruhun en narininden Latifinde üflediği, Can içinde camdan kırılgan ruh dediği Kadın.
Kadın, O muhteşem anlayış Bir merhamet ki Ya Rab Bana Seni hatırlatan bir tesbih olmuş Kadın, insanı, erkeği anlamak için Nasıl bir yol izlenir bildim.
Denir ya ey kardeşim Hiç Yaratan Yarattığını bilmez mi? Yalan söyleyen üçbeş cübbeliye kanma Kadının değeri uhrevi Peygamberler, salihler doğuran Veli...
👍👍👍👍 tebrik ederim
Gri bir abide, restorasyondan yeni çıkmış Zamanın hoyratlığında ezilip büzülmüş Sonra siyah saçları andıran çatısında kuş pislikleri Yenilenmek ister, umutsuzca. Kadın o binanın altında, sokakta son geminin sesleri Koşar fiyakalı iskelenin en ucuna El sallayan elvedaların ruhsuz bakışları Yüreğini kırmızı halı diye sermiş kadın bakmış ki, kalbini de alıp götürmüşler.
Her erkek nail olamaz kadını anlamaya Kadının penceresi çetrefillidir Narin, kırgın ve hasarlı Restorasyona ihtiyaç duyar her geçen gün biraz daha. Kadın insan mıdır? Belki de sadece kadındır. Dolu dolu, avaz avaz kadın.
Teşekkür ederim eşliğinize.
Evet uzun bir kavrayıştı Küçüklüğümden beri. Beynimin aç kıvrımlarını Dolduran bir sürü soru, Bir sürü şüphe, Hepsinden geçmek kolay değil Ağır ağır tırmanmak gerekir.
Kadın Ne kadar güzel Lakin onca güzellik varken Aklını örten şeytani fikirler döner Ne için var olduğun unutur. Erkek içinde öyle. Ama kadın için şartlar daha zor gelişir. O insanlığı büyüten İnsanlığın annesi olandır.
Şehir tüm gerçekliğiyle çöktüğünde gecede Yalnız mahsum bir kadın geçer Elleri ceplerinde, bakışları önde. Yalnız bir yol tutturmuş Yüreğinde fırtınalar Kendinden çok ötede bir yerlerde Sıcak rahat bir yuva arar.
Gece kaplamış dört yanı Her şey sessiz Bir kadının ayak sesleri Dolduruyor çıkmaz düşüncesinin En derinlerini.
Büyük bir bina, Kat be kat örülmüş kendi içinde O nazik o narin ruh Sanki bu bina altıda ezilmiş.
Ağır ağır çıkar merdivenlerden Bir dünya taşıyor sırtında Gün bitimiyle biten Bir zaman değil Ruhundan kopan Bu çark içinde dolanıp dolanıp ezilen Narin sevecen bir yürek var.
Kaç darbe daha vuracak latif ruha Bir kadın kaç parçaya bölünür Anne, bakıcı, işçi, temizlikçi Memur, her daim hazır olan İnsan mı?
Erkek olmak kadınların Penceresinden görmeye engel değil.