Bir Kadın

bir afiş ve bir ölüm günü
bir fotoğraf makinesi ve bir kadın
sacları açık,bakışları dağınık
ölülerin fotoğraflarıyla katılınıyormuş yarışmaya
yılın ölüsü seçilen
yılın acısı oluyormuş aynı zamanda
babasına gitmiş o da
çekmiş mezarını
çekmiş taşını
çekmiş toprağını
huyunu,duasını
deklanşörle parmak arasına sığabildiğince hayatı
bir çiçek mezarda da olsa
açmazlık etmez
karışır cesetlerden artakalmış ruhlar gibi
boşluğun maneviyatına
ölüme ceset gerek
nefese ten
kokusuyla boyverir de
gerekirse çiçek

"hayata terbiyesizlik etmezdi"