Bir Kadın

Mağrur, mahzun bir kadın, başı hep önündeydi
Arada bir görünen yıldıza bakıyordu.
Belli ki kederlerden, hüzünlü günündeydi
Selden sonra durulan, su gibi akıyordu.


Çırpınıp duruyordu, talihin kör ağında
Belli ki alev vardı, gönlünün otağında
Yasaklanmış heceler kuruyan dudağında
Titreyen bedeninde, gözleri yakıyordu.


Sanki anne bağrında, güzel mahzun bir bebek
Gül misali duruşu, tülden narin kelebek
Yanağında çiçekler, açmıştı öbek öbek
Dalında boynu bükük, gül gibi kokuyordu.


Adeta keder esti, seher vakti yelinde
Usul usul bir türkü dolanırken dilinde
Seven yüreği vardı, titreyen o elinde
Nakış nakış sevdayı, gönlüne dokuyordu.