Bir Kadın Çizdim

Bir kadın çizdim örselenmiş yüreğimde
Gözlerinde umudun ışığını arayan
Kirpiklerinden süzülen denizler gördüm
Dalgaları tahrip edercesine tutunan
Gözbebeklerinde dünyaya yelken açmış
Serçe yürekli bir kadın gördüm...


Bir kadın çizdim elleri hamur yoğuran
Oysa hamur değil de dert yoğuran
Kambur sırtıyla dokuz çocuk doğuran
Yamalıydı hem yarası hem üstü başı
Kimsesi olmasa da
Merhamet sahibi bir Rabbi vardı...


Bir kadın çizdim gözlerinde nem biriktiren
Başkalarının mutluluğu için çırpınan
Kendi gözyaşlarını içine atıp kahreden
İçi kanarken bile, etrafına gülücükler saçan
Gecesi gündüzü zindan karası olan
Kimsenin bilmediği
Karanlık kuyuları vardı içinde...


Bir kadın çizdim nasırlaşmış ellerimle
Mayası her ne kadar bozuk olsa da bu hayatın
Özünde kirlenmemiş sokakları vardı halen
Maviden daha mavi bir gökyüzü vardı içinde
Gökkuşağının yedi rengine bile;
Meydan okuyabilecek gücü vardı
İşte o kadın benim annemdi...

01.04.2014