Bir Kadın Öldü Usulca

Kadın ağladı...
Yalvaran gözlerle son kez baktı sevdiği adama..
Ölüm gibi suskundu bakışları,
Teninin altı ise çığlık atmaktaydı;
Gitmeeee
Adamsa umursamadı bile o bakışları
Kış gibi donuktu duruşu
Elinde valizi vardı sadece
Çakmağı, sigarayı, anıları bırakmıştı geride..
Bir arkadaş saçmalığında eli kaldı havada..
Kadınsa kan çanağı gözlerle çakılmıştı kapıya.
-hoşça kal, dedi adam
-kendine iyi bak
Bir kıyamet gibi uğulduyordu kadının kulakları
Duymuyordu onu
Göğsüyle göbeği arası boşlukta can çekişen bir hayvan hissetti sadece
Ardına döndü son kez adam vedadan vazgeçip,
Son bir sarılış bile kalmamış mıydı içinde
Adımları hızlı ve hoyratça uzaklaştı
Nasılda küçülmüştü o uzun koridor
Arkadan geliyordu kadın
Duvarlar tırmalayarak elleri, yıkılmamak için
Oysa çoktan çökmüştü omuzları çoktan başlamıştı yıkım
Elini kapıya attı adam hızlıca
-dur; dedi kadın son can havliyle
-son bir kez al kollarına
Acımış olmalı ki adam yaklaştı, sarıldı
Sımsıkı sarıldı kadın
Islattı adamın omzunu, gözyaşları
Titriyordu deprem gibi bacakları
Saniyeler geçmişti daha
Bıraktı kadın o muhteşem anı
Adamda zerre ruh kalmamıştı
Tekrar döndü ardını adam ve tek bir hamleyle kavradı kapıyı
-Hoşça kal dedi buz gibi
Çarptı kapıyı
Çöküp kaldı dizlerinin üstüne kadın
Sürünerek gitti balkona
Adamsa binmişti çoktan;
O kendinden çok sevdiği arabasına
Hızla uzaklaştı bir nokta oldu
Kadınsa gözyaşlarıyla baktı son kez ardından
Kalakaldı oracıkta
Bir kadın öldü usulca....