Bir Kadın Oturuyor Karşımda

Bir kadın oturuyor karşımda 

O guzel yüzünün ardindaki acıları saklamaya çalışıyor 

Yalnizlarin en iyi dostu olan kahvesini yudumlarken

Dalıyor gözleri sanki dünyanın öbür ucuna

Yaşı sanki yirmibes sularinda

Lakin kırk senelik tiryakiler gibi cigarasinı oyle bir çekişi varki

Dünyanın tüm dertlerini sırtlamış sanki ayakta kalmaya çalışıyor 

Bir kadın oturuyor karşımda 

Gözleri gülmeye çalışsada nemlenmis  gözlerini saklayamıyor

Belki gitsem masasına derdine ortak olmak icin ama yanlış anlayacak

Kimbilir belki de için için ağlayacak

Belki de kafasinı dayayacak bir omuz dahi bulamamış hayatinda

Dertlerin, kederlerin ortasinda kalmış çıkış arıyor 

Belki de Tanridan bir mucize bekliyor o güzelliginin arkasında...

Bir kadin oturuyor karşımda 

Sonradan sarıya boyattığı saçının altinda ne hatıraları taşıyor simsiyah saçları

Saklayamadığı ruhunun renginde simsiyah giyinmiş

Sanki bu bir ďışa vuruş, haykırış, bir isyan belki de

Ve her halinden belliydi çok acı çektiği...