Bir Kadın Silueti Görüyorum

?'Sen, hâla yakamoz gördüğünü sanıyorsun, değil mi? Oysa gördüğün, senin gözlerinden düşüp denize aks eden, bir kadın silueti...''

Sen, bir kadın silueti görüyorsun...

Neleri sildin gözyaşlarınla ve neleri feda ettin başka bir cana
Kendinde misin?
Kimsin sen?
Kiminle dans ediyorsun bu fırtınada?
Bak işte!
Biraz önce gözlerinden düşürdüğün o sevda
Ağır yaralı da olsa yaşıyor
Sen
Ya sen
Sen, bir ölü deniz bile değilsin artık
Bak suya aks eden ayın şavkına
Gülümse
Dirilene kadar gülümse
Birileri sesini duyuncaya kadar gülümse
Gülümsemen çığlık çığlık yerküreyi yırtsa bile
Yoksun!
Anlıyor musun?
Yoksun!
Sen, bir ölü deniz bile değilsin artık...

Bir Kadın Silueti Görüyorum...

İşte Kadın!

Sen kadın
Düştüğün gözlerin ardından
Ağır yaralı yüreğinle
Çıplak gecede kalan kadın...

Yokluğunu kimseye belli etmemek için
O en başka ruhunu çıkarıp koyuyorsun ortaya
Herkes görüyor ve hiç kimse bilmiyor seni
Seni, senden başka hiç kimse bilmiyor...
Yalnızlığın aksında devleşen o kadın bedenin
Ayak izlerindeki terkedilmişliğe değince
Saklı bir telaşı okşuyor gözlerin
Kentin en ıslak
En yangın noktasında yırtılıyor
O yüzünün en demli gölgesi
Ve en korkusuz
Ve en cesur hayata demir atıyorsun
Yüreğinin müebbet sessizliğiyle...

Sahibini yitirmiş sevdanı koyup bavuluna
Terk edilmeyi seçiyorsun yüreğinin en saklı kentinden
Bir bulut takılıyor kirpiklerine
Ve bir nehirde boğuluyor
Kentin adam tarafı...


Adam!
Sen hâla yakamoz gördüğünü sanıyorsun değil mi?