Bir Kadını Ansızın Sevmek

kelam eder dilim
damağım kurudu gör bak
yine de aynı
eski tas eski hamam...


sür-i edası
sana çıkıyor tüm yollar
raslantısal düzlem içersinde
seni gösteriyor zaman
el yakan baharlar
yaprak yaprak gül kokuyor teninde
yardan aynı kalan sokaklarda
köşe kapmaca oynayan çocukları seyrediyorum
alem-i cihanda bir sürrealist gibi
kibir dolu bakışlara
har vurup harman savurmak kadar banal oldu
içim dışımdan bir ayna
buğulanıp elimle siliyorum
silüet yüzümden düşen bin parça
akşi şeytana pabucu ters giydirmekten bahsediyor
sokak çalgıcıları
gırnatası elinden düşmeyen film kahramanlarına
selamı kesmekten yoruldum
umarın-umarsızlaştığı körpe gönüllerime
tuzu biber sanıp hayıflanıyorum
gül-izar eylemek loş ortamlarda
saklı gönüllere fal bakan
sırtı açık masum kenar mahalle soytarısı gülümsüyor
caklayan sakız gibi oracıkta can veren
hırsız koşturmalardan irkilen
savunmasız insanları
yere yatarken görmek kadar kolay oldu

bir kadını ansızın sevmek....