Bir Kahve İçimi

odaların sarsak mühründe
bir düşün sesine sırnaşan düşünce lekesinde
kıyıda ve kayada
içimin gülen çocuklu bahçesi



kır gözlerimin mavi bulutu
şiirsel toprakların rüzgarla bileştiği yaşta
güneşin ve nehirlerin sonsuz akışında
tüm zamanların tohum yeşeren ağ’ındayım..


Ey ayaklarımın avare şehri
küçük pencerelerde saçı ak türkülerin
çiçeklenen perdeleri
yağmur mızıkasıyla gülen gecelerin
deli dizelerinde çıldırasıya trenler
ellerime esen nice özlemler
dudaklarımdan akan
ki,
bir elmanın gövdesiyle sarılıyorum hayata
ayakta uyanmaların sokulgan adımlarıyla
arşınlıyorum yalnızlığı

-deniz hep orada -


çığlık çığlığa kanatılmış güllerin camında
bir kahve içimi hüznün tüm zamanlarına
şiirler topluyorum

hayatın çağrısıyla
yüreğine dokunuyorum çocuk
doğuyor güvercinler

....