Bir Kanatsız Meleğe

?Aklımda gözlerin kalmış, durmuş yerinde saatler
Hatıralar mahzeninden, çıkacak yol arıyorum
Unutulmuş aşk adıyla, sunulan bütün vaatler
Düştüğüm çıkmaz kuyuda, tutacak el arıyorum'




İsmin düştü sayfaya, kalemimden sessizce
Sustum da ben sustukça, mısralar keskinleşti
Yol verirken koynundan, geçmişe doğru gece
Attığım her adımla, uçurum derinleşti

Gözyaşın oldu yağmur, buğulanmış camlara
Bulduğu her boşluktan, sundu rüzgâr kokunu
Anılar tutup beni, o mutlu akşamlara
Taşırken anlıyordum, bir daha yokluğunu

Yanağındaki gamzen, o çocuksu gülüşün
Ve diyarlar aştıran, masalsı bakışların
Sonunda son var mıydı, gördüğümüz o düşün
Düşün, ardı hep bahar, değil miydi kışların

Kendinden geçmiş odam, yalnızlık badesiyle
Hayallerim gölgemin, arkasına gizlenmiş
Ruhum firar ederken, yüreğimin sesiyle
İşte umut... Mekânsız, aklımda filizlenmiş

Anlamsız artık her şey, anlamsız işte âlem
Kendini avutuyor, mısralar her heceyle
Dönüşü yok yazmıyor, zorlasam da şu kalem
Derdini paylaşırken, sus pus olmuş geceyle...