Bir Kasıma Selam

Bu yanık türküde belki de benim de adım geçer
Demlenir çay
Tellenir ocakta har
Arda kalanlara selam olsun
Ve içinden çıkılmayan mevsimine dünyanın...

Kar kokusu iniyor ovaya
Kasıma bakıyor bir yanım
Ay büyütüyor gözlerimden
Çığlıktar karıncaların tıpırtılarında
Yolunuyor yaralarım,
Tırnağımdan sökülen acıların.
Karanlık mağaralarında inleyen bir türküsün;
Saklama kendini,
Sayıklatıyorum yeniden
Gözümden düşerken
Salacak'tan kopup denize, ağrılar bürünerek
Bir sisin bağrıma attığı lekeyle.
Yamuklayarak adımlarımda seni
Bulmak gibi kaygılarımı yitirerek,
Adreslerde arayan olamadı hiç,
Sokaklar aramakla dolu,
İnsanlar yalnız,
Aradıklarını bulamamakla
Akıllarını yitirmiş.
Bu mevsim yoruyor beni bu yüzden
Bu yüzden hüzünlü yağar yağmurlar.
SONRA saati yokluyorum,
Vakit şu kadar olmuş desem
Neydi sürükleyen sabahlara,
Hep sabahlara
Aydınlığını görmeye iniyorum
İçiyorum özlemini kekremsi, iyotik.

Donuk bir hatıradır bu, son mu bu bahar,
İlk midir sanki yokluğa yenilişim
İlk midir kaldırımlar saklayışım içimde?
O soğuk devler, o yorgun gölgeler,
Pas ve kir...
Biraz da yağmurdur bu mevsim,
Nerde o köpeklemesine hevesler,
Nerde karlı mevsimlere ulaşmanın düşleri,
Uykular sıcak yatağımdan akan
Sabahlara...

Zagrep'te bir akşam üstü
Belki bir denizi düşlüyorum,
Oturup uğunuyorum içimi kemiren yarınlarımla.
Bir kasım
Sürüklenir gider bundan sonra,
Sarısı iğretidir, yarası zonklar durur
O eski sevinçlerimin.
Gaflet midir sebep,
Sevmek, acılardan yontulma resimlere bakarak,
Kuşlar gibi uçmayı bir çocuğa bakmak gibi sayarak:
Bir çocuk, merhaba sabah
Bir çocuk, göğün mavisine dokunarak.

Soluksa da güneş,
Unutuyorsa tene değmeyi
Bir vakti vardı elbet, gelecek diyorduk,
Gelecek, hüzün silen yağmurları boşalacak,
Gelecek diyorduk, beklenen;
Çok uzak değil, belki şu dağın ardında,
Artık ne uzak ki
Dünya dediğimiz şu yerde
Kim nereye uzak,
Kim nereye yakın.

Açsa göğe yüzünü karanfil
Şiirler söylense dursa
Türküler haykırsa gönülden
Elvermez bu baharda
Kesilir soluğum,
Kalırım baharlar düşleyerek yağmurlarda..

Kasım mıdır yoksa
Çağ mıdır karanlık,
Karanlığı sürmeleyen insanlık mıdır
Kör bir çıkmazın avazsız çığlığında,
Artık doğsa bile ufuktan güneş
Görmeyen göze ne yapsın...