Bir Kelebek Düştü

bir kelebek düştü
gri mor kanatlı

mavi ay beyaz fırtına
garbın tutsağı içinde büyük karanlığı

su damlaları ürkek daha bir nazlı
şehrin camlarında kara bir leke gibi simsiyah

cerenler dört nal kesiyor
bir yerde sert esiyor bir orman kokusu

raptiyeler zapt eylemiş
meydanda büyük boşluğu korkunun

yıldızlar yollara dökülmüş inci taneleri gibi
bir aşağı bir yukarı serseri kuşlar

şimdi :limanda sessiz sessiz ağlıyor
beşikte bir çocuk gözleri kapalı

bir kelebek düştü
gri mor kanatlı

sokaklarda ağır ağır yalnızlığa teslim
bir bağıran yok bir ses eden

ruhunun yazıldığı mezar taşlarında daha bir sevinç
kaldırımlar daha bir soğuk daha bir küskün

mavi ay beyaz fırtına
için için sönüyor bir kor ateş

sağır ve dilsiz birv adinin koynunda
çok akrep çok çiyan öldü şimdi

insanlar ki uyuyor ağır bir hasta
dev yumruklarında ince cılız ayakları

bir yanda darbe aldı kayın ağacı
kar fena yontıyor dağı taşı

üşüme çocuk üşüme
gün ağarıyor belki bir şafak öncesi