Bir Kez Gül Gülümse

sen asa kaldın d/ağlarıma
kimliksiz şövalyalarle
yel değirmeni pervanesine
asi bakışlarım yok satıyor
unutacak ne kaldı

bırak hüzünleri kederi
gülmeyen yüzler
gül gülsun gözlerin
gülen yer gök olsun

gel gör ki
ağlarına takıntıların gülsün
dağlar gülsün gözlerine
gülsün gözlerin içi
bir kere olsa da gül
gülümse hüzünlü bahara

siirle sevgi olmaz
tanımazlığın şiirine kalırsın
onursuz sevdalara bel sarmasın
ilkel bağnazın aşkın sevdası yoksul
boş bir balondu uçar gider

bilsen
tanımadığın için hükmün ağır
şiirinle değil kelamınla sev
öyle bir murat yok

gitme desem
yaptığına razı ol
rahatsan üzülme
sevenin çok dolansın
tozlanan yollarına

gel desem gelmezsen
yüreğini vicdanlara as
konuşurmusun ki
insan insana
ne gezer
hüzün yakıştı
gülmek sana neyine
bir kezde olsa gül ne olur

düşlerini maviye sarmışken
ince makaramın b/asmasına
kimsenin yardımı zehir eder kedere
özüne sadık ol yeter

bir kez gül
gülsün gözlerin

24 Temmuz 11 ..Karataş

(aç olan kuş yağan taşa vurulur../hiç kaçma sırlarını çözdüm*