Bir Kiprit Sönmesi

Bir sigara çıkardım...
Cebimdeki sigara paketinden...
Efkâr basmadığı halde...
Çaktım kipriti, yaktım sigarami...
Kipriti izledim herhaliyle...
Ayrılık, bir kiprit sönmesi kadar kolay değilmiş...
Anladım...
Kipriti bir çakarsın,
Ateşiyle coşar...
Bir müddet sonrada yine ateşinden ayrılır...

Ben halen, bu içimdeki ayrılık hasretinden ayrılamadım...
İçimdeki yanan kor ateş, daha sönmedi,
Sigaramın arkasından, birini daha ekledim...
Şimdide nedense efkâr bastı birden bire...
Kipriti çaktım, yaktım sigaramı...
İzledim kipritin sönmesini,
İstemesemde, aklıma ayrılık geldi,
Sonra bir kiprit daha çaktım ve izledim, izledim, izledim...
Yine ayrıldı kiprit ateşinden,
Sonra birdaha çaktım...
İzledim, izledim, izledim...
İzledim kiprit sönmesini...

05.09.1995,
Saat 11:45,
Duisburg/Hamborn