Bir Kış Masalı

Bir kış masalında,
O bembeyaz karlar altında
Aşık oldum sana
Serin rüzgarlarımda ellerin üşümezdi
Soğuk geceler varlıgında bir farklı
Sıcak sabahlar yoklugunda bir farklı geçerdi
O hüzünlü gözlerinden ruhuna bakmayı
Severdim ben.
Ve sen...
Herşeye rağmen benimleydin,
Yüreğimin elinden tutmuş!
Yürüyordun...
Mutluluk tebessümlerinin gerisinde kalırdı
Gözlerin mutlulugumu gölgede bırakırdı.
Kaybederdin beni,
Sana her sarılışımda
Kollarında hapseder,
Bırakmazdın bedenimi.
Yağmur bulutlarının üzerinde kalırdım
Gökkuşağının üstünden geçerdim...
Elimden tutunca sen
Ne bulutlar ıslatırdı yüreğimi
Ne de gökkuşağının gölgesinde kalırdım
Sevgim avuçlarının arasında,
Uçuşa hazırlanan bir uğur böceği!


Uzun bir aradan sonra
Serin bir sonbahar akşamı
Dalından koparır gibi...
Rüzgarlarınla düşürdün yapraklarımı
İlk defa o beton zemin üzerinde
Üşümeye başladım...Soğuğu damalarımda
Hissettim.Her bir rüzgarda zıplamaya
Tutunmaya çalıştım
Kabul etmedi dalların.
Dalındaki yaprakların...
Alay etti benimle, daha bir üşür oldum.


Artık benim...
Tutunabilecek bir dalım
Parçası olduğum bir ağacım
Sahip oldugum bir yüreğim yoktu.
O gecelerde hepsini,
Parça parça kopardın benden!
Hepsini...
Sen aldın!
Bana üzerinde mutluluk olmayan,
Her gece seni düşünerek üşüdüğüm
Bir dünya bıraktın.


Bir kış masalında kaybettim seni
Bembeyaz karlar altında aşkımız
İlkin o zaman vazgeçtim senden
Suya düşmeye başladı yapraklarımız.
Limanımdan demir alan bir gemi misali
Elveda dedin yüreğime...
İşte tam bu yerde
Sonlandı masalımız.
O güzelim kış mevsiminin bitimiyle
Teker teker döküldü yapraklarımız!


08/11/2009