Bir Kuple Veda

Solgun bir yapraktın, kopardım yüreğimden;
Hayali bir varlığın silüetine yansımaydı gülüşün..

Bir kemanın çaldığı melodiyle gizledim hasretliğini
Çenem ağrıyana, başım şişene, gözlerim kan çanağına dönene dek bekledim
Ayran gönüllülük bana yakışmazdı.
Sen olduğun sürece her şey mübah görünürdü bana
Bir semaya ılık bir tanrıçaydı gülüşün..

Sabahların gelmesini dört gözle haykırırdım, duymazdın
Sanki loş bir rüzgara takılıp, kanatlarını bırakmıştın bir kenara
Son gördüğümde seni, nasıl da bakıyordu gözbebeğin hasret kokarcasına
Güneşin tertemiz parlaklığında bir bardak goncaydı bakışın..

Dert etme, delicesine sevmedim seni
Aklının alamayacağı kadar dikenli yollara sürgün ettim sadece sevgimi
Destursuz girdiğim için kalbinin derinlerine, kızma nolursun
Oysa ki sen benim değerlimdin
Bekleyişlerime bir damla umut olurdu düşlerin..

Gece oldu, keman acıklı nağmeleriyle coştu yine
Bak nasıl da biliyor sensizliğin beni yavaş yavaş öldürdüğünü
Safi yalnızlığıma nasıl da acıyor bir bak!

Gözlerime fer, ruhuma bir kuple veda verirdi gülüşün,
Görseydin acırdın..



ARALIK 2012