Bir Kuş Gibi ıslığım

Gül, ateşe düşer
Yokluğun kaynar
Tenimin can hücrelerinde...

Öyle bir hasrete tutundum ki
Koynumda İzmir
Burnumda teğel rüzgarları
Hamuş bir bahar beklediğim
Meçhul mevsimlerden
Gayba uzanan...

Düşlerimi al koynuna
Düşünde ıslansın
İzmir'in sessiz ıslıkları
Döndüğün gün duyulur elbet
Bu sevda türküsünün
Arşa uzanan yankıları

Kızıla boyayınca güneş bu şehri
Kıyametler kopar tez elden,
Kıskanır rahmet elinde melekler;
İzmir, yanında sen
Ayaklarının altında sere serpe çiçekler...

Gülüşünden fersah fersah uzağım
Titriyor ellerim,
Dudağımda bir çocuğun yanavuç sevinci
Üstelik bütün umutlarım hıyanet eder gibi bana
Aklımda emanetçi...

Mesafelere inat
Ümit ettiğim yolculukları kat çayına
Ve bekle
Bugün seninleyim
Her an, her saniye, her dakika
Usuma sığdırmaya çalışıyorum
Kömür karası gözlerini,
Ve o küçücük, pamuğa benziyen ellerini...

Kusurabakma sevdiğim
Artık bu sevda türküsünün
Bir daha çalacağını sanmam
Bugün seninleyim,
Yarına çıkmam...