Bir Masaldır Çocukluk
Aya kement attı çocuk
Aydınlığı içmek arzusunda
Aşınan avuçları yüzüldükçe anladı
Gece karanlığın koynunda arsız fahişe
Karanlık geceye borcunu ödemişti
O doğmadan çok önce
Zamana çelme taktı çocuk
Dört nala koşan kısrağın yelelerinden
Küçük yüreğinin büyük acılarını sökmek için
Düştüğünde anladı
Zaman kısrak nallarında ezilmişti
O doğmadan çok önce
Aksayan ayağı
Elinde kemendi
Büyüdü çocuk
Arsız fahişelerin koynunda aydınlığa diyet öderken
Karanlıkta öldü çocuk
mükemmel tebrikler
mükkemmel bir şiir ve yorumsuz bana uzak doğu şairlerini hatırlattı bozkıraların şairlerini ölüm ve yaşam iç içe geçmişken yaşadıklarını zamansız gelen zamanlar hep bir iz bırakır şair de
şiir di uzun zamandır okuyamadığım kadar güzel bir şiir
saygılar şair